Στη
βόρεια Αφρική, η ένταση φαίνεται να συνεχίζεται. Στην Τυνησία οι σαλαφιστές προκάλεσαν νέα επεισόδια στην προσπάθεια τους
να επιβάλουν τον ισλαμικό νόμο στην καθημερινότητα – σε σχέση με την πώληση
αλκοόλ, τη λειτουργία οίκων ανοχής κ.ο.κ. Στην Αίγυπτο, επίσης, οι ισλαμιστές
άρχισαν να οργανώνουν εκδηλώσεις στους δρόμους απαιτώντας ισλαμικό νόμο. Το κέντρο βάρους, πάντως, αυτή την εβδομάδα
ήταν στη Λιβύη. Μετά την κατάληψη της Bani Walid, ακολούθησε μια εβδομάδα καταστροφών στην
πόλη. όμως, όσοι νόμισαν ότι το θέμα θα τελείωνε έκαναν λάθος και πάλι. Οι
συμμορίες τις οποίες εξόπλισε το ΝΑΤΟ, μάλλον θεώρησαν το free hand που τους δόθηκε από το καθεστώς και τα δυτικά
ΜΜΕ, ως δείγμα ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Και τελικά, η βία επέστρεψε
στους δημιουργούς της.
Έτσι,
ενώ στην Τρίπολη γίνονταν προσπάθειες για κυβέρνηση, η όλη προσπάθεια διακόπηκε
τουλάχιστον 3 φορές από καμιά εκατοστή ενόπλους, που απλώς δεν συμφωνούσαν με
κάποιους υπουργούς. Σε κάποια φάση όταν οι ένοπλοι διέκοπταν και πάλι τη
συζήτηση των υποτιθέμενων αντιπρόσωπων της χώρας, ο επικεφαλής δήλωσε αμήχανα
στις τηλεοπτικές κάμερες που μετέδιδαν την όλη ιστορία: «πρέπει να δει ο κόσμος
σε ποιές συνθήκες είμαστε αναγκασμένοι να εργαστούμε». Τελικά, την Κυριακή η
βία εκράγηκε και στους δρόμους της Τρίπολης ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες
ενόπλων, οι οποίοι μετά από τις μεταξύ τους μάχες άρχισαν να λεηλατούν ότι
υπήρχε στην περιοχή.
Ταυτόχρονα,
στη Βεγγάζη φαίνεται να ανεβαίνει, επίσης, η ένταση καθώς, το Σάββατο έγινε
διαδήλωση υπέρ της αυτονομίας, ενώ την επομένη εκράγηκε παγιδευμένο αυτοκίνητο
έξω από αστυνομικό σταθμό. Θα μπορούσε, βέβαια, να θεωρήσει κάποιος ότι η
έκρηξη ήταν έργο των ισλαμιστών. Μια σειρά κειμένων ωστόσο, πρόσφατα τείνουν να
υποδεικνύουν ότι μερικές από αυτές της επιθέσεις είναι μέρος της πράσινης κανταφικής αντίστασης ή της Tahloob, όπως ονομάζεται, όχι μόνο η αντίσταση,
αλλά και ένα είδος οργάνωσης, με στόχο την εκδίκηση από συγκεκριμένα άτομα που
πρόδωσαν την υπόθεση των κανταφικών. Σε
αυτό το πλαίσιο, ένα κείμενο διεκδικεί ότι η δολοφονία του αμερικανού πρέσβη
ήταν μέρος της Tahloob,
όπως και η δολοφονία μιας σειράς άλλων παραγόντων - όπως του διοικητή που
παρέδωσε την Τρίπολη το 2011, ή διαφόρων άλλων που εγκατέλειψαν τον Καντάφι. Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται και η
απόπειρα δολοφονίας του προέδρου της Μαυριτανίας. μετά από την παράδοση ενός
κανταφικου αξιωματούχου στο καθεστώς της Τρίπολης.
Στην Μέση Ανατολή, γύρω
από τη Συρία, η ένταση ανεβαίνει, καθώς το κουρδικό αντάρτικο, αλλά και οι
μαζικές κινητοποιήσεις εντείνονται στην Τουρκία, ενώ στην Ιορδανία η αστάθεια
φαίνεται να αυξάνεται, επίσης. Σύμφωνα με μερικούς παρατηρητές, ο βασιλιάς της Ιορδανίας μπορεί τώρα να
στραφεί στους σαλαφιστές ως την τελευταία ομάδα που μπορεί να συνεργαστεί μαζί
του – λίγο πολύ, όπως έκανε και η συντηρητική σουνιτική ηγεσία στο Λίβανο που
προσπάθησε να προσεταιρισθεί στην Αλ Κάιντα. Στην ίδια τη Συρία,
συνεχίζονται οι συγκρούσεις σε μερικές περιοχές, αλλά η επικράτηση των
ισλαμιστών στην αντιπολίτευση φαίνεται να προκαλεί νέους πονοκέφαλους στη δύση.
Οι ΗΠΑ ζήτησαν ανοικτά, να αλλάξει η
ηγεσία της αντιπολίτευσης και να περιοριστεί, κάπως, ο εξόφθαλμος ρόλος των
ισλαμιστών. Εκείνες τις ημέρες, ένα βίντεο με εν ψυχρώ δολοφονία αιχμαλώτων
από τους ισλαμιστές αντάρτες στη Συρία προκάλεσαν και τις επικρίσεις και του
ΟΗΕ – όπου προφανώς το φιάσκο της Λιβύης φαίνεται να αποκτά περισσότερη
βαρύτητα. Και αυτό, μετά από μια άλλη δολοφονία, ενός δημοφιλούς ηθοποιού, που
προκάλεσε επίσης έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό, κάνοντας πιο σκληρή την
αντίσταση στους ισλαμιστές.
http://cyprusnews.eu/sigma-live/670812
Σε αυτό το πλαίσιο, ο χρηματοδότης από τα εμιράτα, το Κατάρ,
προσκάλεσε διάφορες ομάδες της αντιπολίτευσης για "διαβουλεύσεις".
Όμως και στα εμιράτα,
η κατάσταση δεν φαίνεται να είναι πια τόσο ομαλή. Στο Μπαχρέιν, ένα χρόνο μετά τη σαουδαραβικη εισβολή και
την καταστολή των κινητοποιήσεων της σιητικής πλειοψηφίας, οι διαδηλώσεις
συνεχίζονται. Την περασμένη εβδομάδα, ο βασιλιάς αποφάσισε να απαγορεύσει κάθε
συγκέντρωση. Ταυτόχρονα, φαίνεται, όμως, να ανεβαίνει η ένταση και στο
Κουβέιτ, όπου η αντιπολίτευση επιμένει να αμφισβητεί τον εμίρη και ο μονάρχης
απειλεί τους διαδηλωτές με το στρατό. Το μέγεθος των κινητοποιήσεων, αλλά και
μια κάποια προβολή τους, έχει ωθήσει μερικούς να απορούν, αν υπάρχει και
σαουδαραβικός δάκτυλος – ως μια προσπάθεια ανατροπής της μοναρχίας του Κουβέιτ,
η οποία είχε κακές σχέσεις με το καθεστώς της Ριάντ.
Και φυσικά, το Κουβέιτ είναι επικίνδυνα κοντά στο σιητικό
Ιρακινό νότο, για να αγνοηθεί από τη Σαουδική Αραβία. Στην άλλη πλευρά της
χερσονήσου, στην Υεμένη οι μάχες με την Αλ Κάιντα, αλλά και οι κινητοποιήσεις
των νότιων αυτονομιστών συνεχίζονται. Σε αυτό το ρευστό τοπίο, εμφανίστηκε και
ένα νέο είδος αμφισβήτησης – η «προσβολή» στο πρόσωπο του εμίρη/βασιλιά. Το θέμα εμφανίστηκε πρόσφατα στο Κουβέιτ,
αλλά την περασμένη εβδομάδα αποκαλύφθηκε ότι στο Κατάρ υπάρχει φυλακισμένος
ένας ποιητής γιατί πρόσβαλε τον εμίρη. Ο Αλ Τζαζίρα είναι ευαίσθητος για την
δημοκρατία παντού, εκτός από το σπίτι του ιδιοκτήτη του.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο
ρόλος της Τουρκίας έχει αρχίσει να προβληματίζει. Η παρούσα αποτυχία του
αρχικού σχεδίου του Νταβούτογλου αποδίδεται στις συγκυρίες εν μέρει, αλλά από μερικούς αναλυτές και σε ένα είδος
υπερβολικής επέκτασης της Άγκυρας. Οι κακές της σχέσεις με τον περίγυρο
της, σαφώς, δεν αντικατοπτρίζουν το όραμα της ήπιας δύναμης που πρόβαλλε η
Τουρκία πριν λίγα χρόνια. Σε αυτή τη φάση, είναι σε κόντρα, σχεδόν, με ολόκληρο
τον περίγυρο της. Μια θεωρία είναι ότι η Τουρκία ποντάρει πια σε ένα τρίγωνο Τουρκίας- Αιγύπτου-Μοναρχιών του Κόλπου.
Η Αίγυπτος έχει, βέβαια, συμβολικό βάρος, αλλά ο Μόρσι δεν φαίνεται μέχρι
στιγμής να είναι Νάσερ, και γενικότερα, στην παρούσα συγκυρία, όχι μόνο δεν
είναι ένα σταθερό καθεστώς, αλλά ούτε και πλούσιο για να λειτουργήσει αυτόνομα.
Και βρίσκεται, βέβαια, σε μια ψυχρή σχέση με τις Μοναρχίες του Κόλπου, οι
οποίες έχουν τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα.
Δημοσίευση: Δέφτερη Ανάγνωση,
6.11.2012
www.defterianaynosi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου