"Δεν θέλω ούτε Παπά,
ούτε Χότζια στην κηδεία μου. Δεν επιθυμώ ούτε την τουρκική, ούτε την ελληνική
σημαία στο φέρετρο μου. Θέλω να με τυλίξετε με τη σημαία της συντεχνίας μας και
μόνο, χωρίς θρησκευτικές δοξασίες. Θέλω να ρίξετε την τέφρα μου στη Μεσόγειο,
τη θάλασσα της Κύπρου".
Αυτή ήταν η τελευταία
επιθυμία του Δάσκαλου Αρίφ Χασάν Ταχσίν που επανέλαβε στους συναγωνιστές του
λίγες μόνο μέρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή. Έστω και αν δεν κατάφεραν
να ρίξουν τελικά τη τέφρα του στη Μεσόγειο, εντούτοις σήμερα οι Τουρκοκύπριοι
δάσκαλοι σε μια σεμνή τελετή, χωρίς κανένα απολύτως θρησκευτικό η εθνικιστικό
σύμβολο, αποχαιρέτησαν ένα από τους ιστορικούς ηγέτες του κυπριακού
προοδευτικού κινήματος.
Ο Δάσκαλος Αρίφ πολέμησε με
σθένος τον ελληνοκυπριακό και τον τουρκοκυπριακό σοβινισμό. Κατάγγειλε με την
ίδια ένταση τους δολοφόνους, είτε Ελληνοκύπριοι ήταν είτε Τουρκοκύπριοι.
Φυλακίστηκε για την πολιτική δράση και τις ιδέες του, διώχθηκε γιατί πίστευε
ότι Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι μπορούν μαζί να ελευθερώσουν την κοινή τους
πατρίδα. Ύψωσε τη φωνή του ενάντια στην κατοχή της πατρίδας του και δεν δίστασε
να "βρίσει" την πολιτική της Άγκυρας με την γνωστή πλέον φράση και την
χαρακτηριστική κυπριακή του προφορά: "Χα...τιρ".
Μας άφησε κληρονομιά τα
βιβλία, τα άρθρα και το παράδειγμά του.
Μας δίδαξε τον κυπριακό πατριωτισμό, την
αφοσίωση στην πρόοδο και την κοινωνική δικαιοσύνη. Μας έδειξε τον στόχο της
επανένωσης λέγοντας πως "Όσοι περπατούν στον ίδιο δρόμο, δεν μπορούν να
φτάσουν σε διαφορετικό τόπο".
Πραγματικός ήρωας της
Κύπρου.
Σε ευχαριστούμε Δάσκαλε.
Γιατί δεν αναφέρεται το γεγονός ότι ήταν και ηγετικό στέλεχος της ΤΜΤ ο Αρίφ Χασάν Ταχσίν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε/φίλη, δεν υπάρχει καμιά απολύτως σκοπιμότητα. Ο Αρίφ Χασάν Ταχσίν ήταν στέλεχος της ΤΜΤ. Όπως άλλωστε είναι γνωστό, από ένα σημείο και μετά η συντριπτική πλειοψηφία της Τουρκοκυπριακής κοινότητας είχε συνδεθεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο με την εν λόγω οργάνωση. Και παραμένει δεδομένο που πρέπει να μας προβληματίσει συνολικά. Όμως θεωρώ ότι οι διάφορες προσωπικότητες (και της Τουρκοκυπριακής κοινότητας) πρέπει να κρίνονται συνολικά. Η δράση του Αρίφ Χασάν Ταχσίν όπως και του Οζγκιέρ Οζγκιούρ δεν χαρακτηρίστηκαν από την ιδιότητα τους ως μέλη της ΤΜΤ, αλλά αντίθετα από τη δράση τους εναντίον της φιλοσοφίας που την γέννησε. Πάντως σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας για ανάγνωση από το συγκεκριμένο ιστολόγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς εξηγείται η "δράση τους εναντίον της φιλοσοφίας που τη γέννησε (σ.σ. την ΤΜΤ)"; Πώς γίνεται να είσαι μέλος μιας οργάνωσης και ταυτόχρονα να αγωνίζεσαι...εναντίον της! Να μην ξεχνάμε επίσης ότι η ΤΜΤ ήταν ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ οργάνωση. Είναι δηλαδή ωσάν να εξυμνούμε μέλη της ΕΟΚΑ Β'...
ΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε/φίλη, φαίνεται ότι δεν ήμουν ξεκάθαρος. Η ΤΜΤ (όντως οργάνωση ακροδεξιά τρομοκρατική) από ένα σημείο και μετά (ιδιαίτερα από το 1963) κερδίζει μεγάλη πολιτική νομιμοποίηση ανάμεσα στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα λόγω της δράσης της ελληνοκυπριακής ακροδεξιάς. Μετατρέπεται μάλιστα σε ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα που επικρατεί ως "προστασία" απέναντι στις επιθέσεις Ελληνοκύπριων οπλοφόρων.Τότε πολλοί προοδευτικοί Τουρκοκύπριοι είναι μέρος αυτής της κατάστασης ενάντια στον ελληνοκυπριακό σοβινισμό (που μετά θα βρει έκφραση στην ΕΟΚΑ Β).Αυτό όμως δε σημαίνει ότι τους συνοδεύει σε ολόκληρη τους την δράση. Πολλά τα παραδείγματα...πέραν του Ταχσίν ανέφερα και τον Οζγκιούρ. Αργότερα άτομα όπως τα προαναφερθέντα διαχωρίζουν τη θέση τους από την ακροδεξιά, τρομοκρατική φιλοσοφία και ηγεσία της ΤΜΤ. Εάν γνωρίζεις την τουρκική προτείνω τη σειρά βιβλίων του Ταχσίν Aynı yolu yürüyenler Farklı Yerlere Varamazlar. Εάν όχι το βιβλίο του Η άνοδος του Ντενκτάς στην κορυφή (στα ελληνικά) είναι πολύ χαρακτηριστικό της αντιεθνικιστικής, φιλοπρόοδης αντίληψης του Ταχσίν.
ΑπάντησηΔιαγραφή