Ανάδυση ελπίδων στην ανατολική Μεσόγειο: Και όμως κινείται…

Αντί-ισλαμικά κινήματα, ταξικές αντιδράσεις και τριγμοί στις μοναρχίες

Η είδηση της εβδομάδας ήταν σαφώς η έμμεση αναγνώριση της Παλαιστίνης. Αν και η πλειοψηφία ήταν μάλλον σίγουρη, αυτό που προκάλεσε αίσθηση ήταν το μέγεθος της απομόνωσης του Ισραήλ. Ακόμα και παραδοσιακοί του σύμμαχοι στην Ευρώπη, κράτησαν απόσταση από την εκστρατεία δολοφονιών στην Γάζα. Τελικά, έβγαλε και ο Αμπάς ένα κέρδος από την κρίση στη Γάζα, καθώς η αναγνώριση της Παλαιστίνης καταγράφεται στα θετικά της πολιτικής του. Αν και είναι αμφίβολο αν η αμφισβήτηση του θα υποχωρήσει. Στο εσωτερικό του Ισραήλ, η διεθνής απομόνωση προκάλεσε νέα εσωστρέφεια με τάσεις "εκδίκησης" απέναντι στους Παλαιστινίους - με ανακοίνωση λ.χ. νέων σπιτιών για έποικους και μη μεταφορά οφειλομένων κεφαλαίων προς τις παλαιστινιακές αρχές. Βέβαια, οι τάσεις θα διαφανούν στις επερχόμενες εκλογές.

Σε ένα δεύτερο πλάνο, η εβδομάδα χαρακτηρίσθηκε από ένταση και στην Αίγυπτο και την Τυνησία, καθώς οι ετερόκλητες δυνάμεις που συνεργάστηκαν για την ανατροπή των αυταρχικών φιλοδυτικών καθεστώτων αρχίζουν, πια, να διαχωρίζονται. Και η ένταση των δυο τάσεων επανεμφανίσθηκε και στην Τουρκία που η αντιπαράθεση κοσμικών  ισλαμιστών δεν περνά πια από την εύκολη αντιπαράθεση εκδημοκρατιστών ισλαμιστών και αυταρχικών στρατιωτικών, αλλά από το δικαίωμα της γυναίκας στο σώμα της, όπως στην περίπτωση του δικαιώματος για άμβλωση. Μια τρίτη παράμετρος αφορά στην σταδιακή άνοδο ταραχών στα εμιράτα του κόλπου.

Η Ιστορία δικαιώνει την Παλαιστίνη

Η Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου, αποτελεί ιστορική στιγμή για την Παλαιστίνη, αφού μετά από 65 χρόνια, τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών υπερψήφισαν με 138 ψήφους υπέρ για απόκτηση καθεστώτος κράτους παρατηρητή μη μέλους. Κατά ψήφισαν εννιά μέλη (Ισραήλ, ΗΠΑ, Καναδάς, Παναμάς, Τσεχία, Παλάου, Ναουρού, Μικρονησία και Νησιά Μάρσιαλ), ενώ 41 ψήφισαν αποχή. Ενώ ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς θεώρησε το γεγονός ως την τελευταία ευκαιρία για τη διάσωση της λύσης δύο κρατών, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ το χαρακτήρισαν ως ατυχές και επιζήμιο για τις ειρηνευτικές διαδικασίες. Επιπρόσθετα, ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου κατηγόρησε τον Αμπάς για ‘ψευδή προπαγάνδα’ κατά του Ισραήλ και την ομιλία του Παλαιστίνιου προέδρου ως  ‘δυσφημιστική και δηλητηριώδη’ .

Παρόλα τα σχόλια, η επιτυχία της Παλαιστίνης πέραν από ιστορική, αποτελεί πολιτική, διπλωματική και συμβολική νίκη που επαναφέρει τους Παλαιστινίους στη διεθνή πολιτική κοινότητα ως κρατική οντότητα πέραν από εθνική κοινότητα, με δυνατότητα διεκδίκησης συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (παρόλο ότι διασαφηνίστηκε ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί σε περίπτωση επίθεσης του Ισραήλ εναντίον τους), κάτι το οποίο προκαλεί ανησυχία στο Ισραήλ. Πολιτικά, αποτελεί την έμμεση αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους με κατ’ επέκταση συνέπειες στις διαπραγματεύσεις για το μεσανατολικό, παρά το μεγάλο δρόμο που απομένει μέχρι τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.

Ως άμεση απάντηση - αντίδραση, η κυβέρνηση Νετανιάχου έσπευσε να ανακοινώσει σχέδια για νέους ισραηλιτικούς οικισμούς στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και στη Δυτική Όχθη, κάτι το οποίο προκάλεσε την έντονη ανησυχία των συμμάχων του, ΗΠΑ και Βρετανία. Οι τελευταίοι προχώρησαν σε κάλεσμα της ισραηλινής κυβέρνησης να ανακαλέσει την απόφαση, κάτι το οποίο συμμερίζεται και η Γαλλία, αφού θεωρείται σοβαρό εμπόδιο στην εξεύρεση λύσης.

Τα διευρυνόμενο χάσμα ισλαμιστών και κοσμικών: από την Αίγυπτο στην Τουρκία

Στην Αίγυπτο που μονοπώλησε το διεθνές ενδιαφέρον, η συμμαχία κοσμικών, αριστερών και άγριας νεολαίας κατάφερε να κατεβάσει 200,000 διαδηλωτές στην πλατειά Ταχρίρ και να μονοπωλήσει τους δρόμους για μια εβδομάδα. Οι ισλαμιστές επανεμφανίστηκαν το Σάββατο με μαζικές διαδηλώσεις – ιδιαίτερα στο Κάιρο, σε μια προσπάθεια να ασκήσουν πίεση στο ανώτατο δικαστήριο να αποδεχθεί την προκήρυξη άμεσου δημοψηφίσματος για το ισλαμικών προδιαγραφών σύνταγμα. Οι δυο τάσεις παρέμειναν σε διαχωρισμένους χώρους. Αντίθετα, στην Αλεξάνδρεια ισλαμιστές και αντί-ισλαμιστές συγκρούστηκαν στους δρόμους, αποκαλύπτοντας και το μέγεθος του χάσματος, το οποίο ανοίγεται πια στην κοινωνία.

Η δυσφορία με τους ισλαμιστές εκφράστηκε και στην Τυνησία, όπου ξέσπασαν μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στην οικονομική πολιτική. Οι διαδηλώσεις αντιμετωπίστηκαν με αστυνομική βία, αλλά αποκαλύπτουν και εκεί το διαφαινόμενο κοινωνικό και πολιτισμικό χάσμα.

Ακόμα και στην Τουρκία η ένταση φαίνεται να αποκτά νέες μορφές έκφρασης.

Μετά τις έντονες κινητοποιήσεις οργανώσεων κατά της κυβέρνησης Ερτογάν και των αποφάσεών της σχετικά με τον περιορισμό και ποινικοποίηση του δικαιώματος στην άμβλωση, που τελικά δεν θεσμοθετήθηκε, στις αρχές του Νοέμβρη τέσσερις γυναίκες ακτιβίστριες προσήχθησαν ενώπιον δικαστηρίου στην Κωνσταντινούπολη, με την κατηγορία για μη εξουσιοδοτημένης διαδήλωσης. Οι γυναίκες που προέρχονται από την ακτιβιστική ομάδα Halkevleri και κατηγορούνται με άλλα 80 άτομα για παρόμοιες κινητοποιήσεις στην Άγκυρα και στο Εσκίσιεχίρ, αντιμετωπίζουν – σε περίπτωση καταδίκης τους – μέχρι και τρία χρόνια φυλάκισης.

Υπενθυμίζεται ότι ο Ερτογάν είχε αποκαλέσει την άμβλωση ως «φόνο», με τον ισχυρισμό ότι οι τουρκικές οικογένειες θα ‘έπρεπε’ να αποκτούν τουλάχιστον τρία παιδιά, ώστε να ανανεωθεί η αγορά εργασίας στην Τουρκία λόγω της γήρανσης του πληθυσμού στην Ευρώπη και ταυτόχρονα, για να μπορεί ο τουρκικός πληθυσμός να είναι υπεράριθμος του κουρδικού, ο οποίος σημειώνει αυξητικές τάσεις. Χιλιάδες άνθρωποι είχαν τότε επαναφέρει στο προσκήνιο την υπόθεση του Κουρδικού χωριού Uludere (αφού χαρακτηρίστηκε ως  σφαγή Κούρδων κυρίως αμάχων ) και απάντησαν στον Ερτογάν και στον Υπουργό Υγείας, Ρετζιέπ Ακνταά, ότι «αφορά στο σώμα τους και είναι επιλογή τους, και όχι του υπουργού, του Πρωθυπουργού, της οικογένειας ή του άντρα».

Τα γεγονότα αυτά φαίνεται να συνδέονται, αφού έχουν ως κοινή συνισταμένη το κουρδικό ζήτημα, το οποίο στην πρώτη περίπτωση, υπενθύμισε τις πολιτικές της Τουρκίας κατά των Κούρδων που προφανώς διέπουν διάφορες κοινωνικές παραμέτρους.

http://safe-abortion-womens-right.tumblr.com/post/36801161250/turkish-women-on-trial-for-protesting-plan-to-restrict

http://www.midanmasr.com/en/article.aspx?ArticleID=242
http://europeanprochoicenetwork.wordpress.com/2012/11/
http://www.businessweek.com/news/2012-11-06/turkish-women-on-trial-for-protesting-plan-to-restrict-abortion

Τα εμιράτα και η επιλεκτική τους ευαισθησία

Την εβδομάδα που πέρασε, πραγματοποιήθηκαν νέες διαδηλώσεις και καταστολή στο Μπαχρέιν, ενώ έγιναν και οι εκλογές στο Κουβέιτ.

http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-20571958

Η αντιπολίτευση μποϋκόταρε τις εκλογές και το ποσοστό συμμετοχής ήταν δραματικά χαμηλότερο από τις προηγούμενες – σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία έπεσε από το 60% στο 39%, ενώ η αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι μειώθηκε ακόμα πιο κάτω και από το 30%. Σε μια κίνηση, ωστόσο που αναμένεται να προκαλέσει και ένταση με τα υπόλοιπα εμιράτα και την Σαουδική Αραβία, η σιητική αντιπολίτευση, η οποία συμμετείχε στις εκλογές - αφού ο κύριος μοχλός της αποχής ήταν οι σουνίτες ισλαμιστές που βγήκαν ενισχυμένοι.

Λίγο δίπλα στο Κατάρ επιτράπηκε μια διαδήλωση ξένων ακτιβιστών για το περιβάλλον, η οποία, όμως, συμπεριλάμβανε και συνθήματα για δικαιώματα των εργαζομένων, οι οποίοι στο Κατάρ ανέρχονται μέχρι και 85% αλλοδαποί. Η πιο ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική είδηση ωστόσο, ήταν η επιβεβαίωση της ισόβιας καταδίκης ενός ποιητή, ο οποίος άσκησε κριτική στον εμίρη. Προφανώς, ο Αλ Τζαζίρα ενδιαφέρεται για την δημοκρατία στη Συρία, αλλά όχι στο Κατάρ ή στο Μπαχρέιν.

http://www.euronews.com/newswires/1743366-qatari-poet-gets-life-in-prison-for-urging-uprising-lawyer/

Στη Συρία συνεχίζεται η επέμβαση και το αδιέξοδο των ισλαμιστών, ενώ το κατασκευασμένο θέαμα επιμένει στα κλισέ, παραβλέποντας τα τεκμήρια

Η εβδομάδα που πέρασε ήταν συνηθισμένη για τη Συρία. Υπήρξαν βομβιστικές επιθέσεις στη Χομς, επιβεβαιώνοντας ότι οι ισλαμιστές δεν έλεγχαν το τέως "προπύργιο", ενώ υπήρξαν και επιθέσεις στην περιοχή του αεροδρομίου της Δαμασκού. Οι δυτικές χώρες παρέχουν, επίσης, βοήθεια στους ισλαμιστές, παρά τη δημόσια πια παραδοχή και του Human Rights Watch ότι χρησιμοποιούν παιδιά ως ανθρώπινες ασπίδες – εξού και η μόνιμη προπαγάνδα από την αρχή της κρίσης στα «παιδιά». Κυκλοφόρησε και μια αξιοσημείωτη ανάλυση για το πώς συγκαλύφθηκαν και οι ευθύνες των ισλαμιστών στη σφαγή στη Χούλα και πως το ζήτημα κατασκευάστηκε ως θέαμα από τα δυτικά ΜΜΕ σε συνεργασία με τα ανάλογα των εμιράτων:

http://www.4thmedia.org/2012/11/29/why-is-the-unsmis-houla-report-missing/



Δέφτερη Ανάγνωση, 4.12.2012

Website: www.defterianaynosi.com