Τις απρόβλεπτες αλυσιδωτές εξελίξεις που μπορεί να
προκαλέσει ενδεχόμενη εισβολή της Τουρκίας στη Συρία έφερε αυτή την εβδομάδα
στο προσκήνιο το περιστατικό της βίαιης προσεδάφισης συριακού επιβατικού
αεροσκάφους που πετούσε από τη Ρωσία προς τη Συρία. Η Δαμασκός είχε απόλυτο
δίκιο να μιλά για «αεροπειρατεία» καθώς δύο τουρκικά μαχητικά απείλησαν ανοιχτά
το αεροσκάφος ενώ τούρκοι στρατιώτες κακοποίησαν κατά τα φαινόμενα το πλήρωμα
και άφησαν τους επιβάτες εγκλωβισμένους για οκτώ ώρες χωρίς τρόφιμα. Η Άγκυρα
υποστήριξε ότι το αεροσκάφος μετέφερε ρωσικά οπλικά συστήματα προκαλώντας την
οργή της Μόσχας. Η πληροφορία τελικά διαψεύστηκε (αν κρίνουμε από το γεγονός
ότι η Τουρκία δεν παρουσίασε ούτε μια φωτογραφία από το υλικό που κατασχέθηκε).
Παρόλ’ αυτά, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και ο
στρατός είχαν από τη μεριά τους απόλυτο «δίκιο» να κατεβάσουν το αεροσκάφος το
οποίο μετέφερε εξαρτήματα ραντάρ. Πρόκειται δηλαδή για εξοπλισμό ο οποίος δεν
θα χρησιμοποιούνταν εναντίον του συριακού πληθυσμού, όπως υποστήριζε η Άγκυρα,
αλλά αποτελούν πραγματικό εφιάλτη για την τουρκική πολεμική αεροπορία.
Τα υπερσύγχρονα συστήματα ραντάρ, ρωσικής
κατασκευής, που χρησιμοποιεί η Συρία αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια
για κάθε επίδοξο εισβολέα. Έχουν μάλιστα ήδη αποδείξει την αποτελεσματικότητά
τους, πριν από μήνες, όταν εντόπισαν τουρκικό μαχητικό που είχε παραβιάσει τον
εναέριο χώρο της Συρίας και το οποίο στη συνέχεια καταρίφθηκε. «Ξέρετε πώς
είναι αυτά τα μαχητικά. Πάνε τόσο γρήγορα, που μπορεί να μπεις και σε καμιά
γειτονική χώρα», ήταν τότε η αμήχανη απάντηση της Άγκυρας η οποία είδε την
αεροπορία της να ταπεινώνεται στην πρώτη πρόβα εισβολής.
Ενδεικτικό της αντιπαράθεσης Άγκυρας – Μόσχας είναι
και η ακύρωση της προγραμματισμένης επίσκεψης Πούτιν στην Τουρκία αλλά και η
«διαρροή» από το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ρία Νοβόστι ότι οι πληροφορίες για
το συριακό αεροσκάφος προήλθαν από αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Την ίδια ώρα ο τουρκικός στρατός κλιμακώνοντας
περαιτέρω την αντιπαράθεση με την Συρία, τοποθέτησε 25 μαχητικά F-16 στα σύνορα
με τη Συρία. Είχε προηγηθεί το στρατιωτικό χτύπημα του τουρκικού στρατού σε
συριακό έδαφος σαν αντίποινα στο χτύπημα με ρουκέτα ενός τουρκικού σπιτιού, από
το οποίο σκοτώθηκαν πέντε άτομα. Οι ακριβείς συνθήκες του περιστατικού δεν
έχουν διαλευκανθεί ακόμη και συνεπώς κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει ότι το
αρχικό χτύπημα στο τουρκικό σπίτι μπορεί να αποτελεί προβοκάτσια
αντικαθεστωτικών δυνάμεων στη Συρία. Αν ισχύει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οι άτυχοι
Τούρκοι πολίτες σκοτώθηκαν από όπλα τα οποία εισήλθαν στην Συρία από την
Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρώτη (αν όχι μοναδική) συνέντευξη που
έδωσαν Τούρκοι κάτοικοι της περιοχής στο Αλ Τζαζίρα δεν κατηγόρησαν τη Συρία
αλλά την τουρκική κυβέρνηση που έχει μετατρέψει τα εδάφη τους σε ορμητήριο.
Εδώ και μήνες η Τουρκία αποτελεί τη βασική δίοδο
όπλων αλλά και μισθοφόρων που έχουν τη στήριξη των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας
και του Κατάρ. Είναι άλλωστε γνωστό ότι η στρατιωτική βάση του Ιντσιρλίκ στην
Τουρκία –ένα από τα σημαντικότερα ορμητήρια ιμπεριαλιστικών επιθέσεων στη Μέση
Ανατολή– λειτουργεί ως στρατηγείο συριακών αντικαθεστωτικών δυνάμεων. Από εκεί
πράκτορες του Ριάντ καθορίζουν τη μεταφορά όπλων προς τη Συρία. Στη βάση, όπως
επιβεβαίωσε και ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Λέον Πανέτα, βρίσκονται εδώ και
εβδομάδες μέλη των αμερικανικών και γαλλικών ειδικών δυνάμεων.
Οι κινήσεις της Τουρκίας πάντως φαίνεται να
προκαλούν αντιδράσεις και στο εσωτερικό της χώρας, όχι μόνο από το αντιπολεμικό
κίνημα της Τουρκίας αλλά και από τμήματα της πολιτικής και στρατιωτικής ελίτ
που κατηγορούν τον Ερντογάν ότι ενεπλάκη σε ένα παιχνίδι από το οποίο δεν
υπάρχει εύκολη διέξοδος. Κάθε κίνηση κλιμάκωσης με τη Δαμασκό μπορεί να
ανεβάζει τις μετοχές της Άγκυρας στη Δύση αλλά έχει καταστροφικές συνέπειες για
τις σχέσεις της με τη Ρωσία, το Ιράν αλλά ακόμη και την Κίνα.
Παρόλ’ αυτά, οι επιθέσεις εναντίον της Συρίας δεν αποτελούν απλώς μια λάθος διπλωματική κίνηση ή ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Η παρουσία των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή εξυπηρετεί δύο πολύ συγκεκριμένους στόχους: Καταρχάς θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία μιας «ελεύθερης ζώνης», που θα λειτουργεί σαν ορμητήριο των αντικαθεστωτικών δυνάμεων και κατά δεύτερον στοχεύει εναντίον των δυνάμεων του PKK που ενισχύουν τις συμμαχίες τους με δυνάμεις των Κούρδων της Συρίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι Νιου Γιορκ Τάιμς
υποστήριζαν αυτή την εβδομάδα ότι οι εξελίξεις θυμίζουν ιδιαίτερα την εισβολή
της Κύπρου. Τότε «η Τουρκία περίμενε υπομονετικά την παρέμβαση των ΗΠΑ και του
ΟΗΕ και όταν αυτή δεν ήρθε, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της».
Άρης Χατζηστεφάνου
Αναδημοσίευση από http://prin.gr,
14 Οκτωβρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου